Niet alle zonnebrillen blokkeren dezelfde hoeveelheid UV-stralen. Vermits de kleur van het glas niets te maken heeft met de hoeveelheid UV-stralen die wordt geblokkeerd, is het moeilijk te zeggen hoeveel bescherming door een bepaalde kleur van glas wordt geboden. Daarom wordt er in vele gevallen een sticker op het glas gekleefd, waarop de hoeveelheid UV-stralen die wordt gefilterd wordt vermeld.
Regularisatie rond zonnebrillen
Meerdere regulerende organisaties hebben standaarden opgesteld voor de bescherming tegen UV-licht. In de Verenigde Staten is dit de ANSI standaard, in Europa de CEN.
ANSI omvat 3 standaarden voor zowel cosmetische kwaliteit, refractieve eigenschappen (bijvoorbeeld vervorming) en weerstand tegen impact. Zonneglazen worden aldus onderverdeeld in drie groepen :
-
-
-
-
- Cosmetisch : blokkeert minstens 70% van UV-B en 60% UV-A
- Algemeen gebruik : blokkeert minstens 95 % UV-B en minimum 60% UV-A
- Speciaal gebruik : blokkeren minstens 95% UV6B en 60% UV-A.
Indien zonneglazen in de Verenigde Staten niet voldoen aan één van deze drie groepen, wordt de firma verplicht het glas te voorzien van een sticker ‘niet geschikt om met de wagen te rijden’.
Bij CEN standaarden worden zonnebrillen onderverdeeld in vier groepen, afhankelijk van hun eigenschappen om UV-stralen te filteren: zwak, middelmatig, sterk en intens. Glazen die behoren tot de laatste groep zijn niet geschikt om tijdens het autorijden te gebruiken.